داستین هافمن

داستین هافمن
داستین هافمن در سال ۲۰۰۸
نام هنگام تولد	داستین لی هافمن
زادهٔ	۸ اوت ۱۹۳۷ ‏(۸۷ سال) لس آنجلس، کالیفرنیا
ملیت	آمریکایی
همسر(ها)	ان برن (۱۹۸۰–۱۹۶۹) لیزا هافمن (۱۹۸۰–اکنون)
فرزندان	کارینا، جنا (از همسر اول) در مجموع ۶ فرزند از جمله جیک هافمن
والدین	لیلین و هری
جوایز	برندهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد برای بازی در کریمر علیه کریمر (۱۹۷۹) برندهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد برای بازی در مرد بارانی (۱۹۸۸) گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی (۱۹۸۲)

داستین لی هافمن (به انگلیسی: Dustin Lee Hoffman) (زادهٔ ۸ اوت ۱۹۳۷) هنرپیشه نامدار آمریکایی برندهٔ دو جایزه اسکار است.

زندگی

هافمن در لس آنجلس زاده‌شد. وی پسر دوم لیلیان و هری هافمن است. پدرش یهودی روسی تبار بود که در کنار طراحی مبلمان، در کلمبیا پیکچرز خیاطی می‌کرد و مادرش هنرپیشه آماتور تئاتر بود. برادر بزرگترش، رونالد، وکیل و اقتصاددان است. خانواده هافمن نام داستین را از داستین فارنوم، بازیگر فیلم مرد زن صفت ساخته سیسیل بی. دمیل برای فرزند خود برگزیدند.

هافمن در آغاز، پزشکی خواند اما آن را رها کرد و به دست‌یاری روان‌پزشکی، پیش‌خدمتی، ظرف‌شستن، تایپیستی و روزنامه‌فروشی پرداخت تااین‌که به هنرستان موسیقی و هنر لس‌آنجلس آمریکا راه یافت.

ژانر هنری در بازیگری

او بیش‌تر برای بازی در نقش‌های ناقهرمان و شخصیت‌های آسیب‌پذیر در سینما شناخته می‌شود.

دههٔ ۶۰ میلادی

هافمن در ۱۹۶۷ به لطف بازی در «فارغ‌التحصیل» به کارگردانی مایک نیکولز، که یکی از فیلم‌های نمادین سینمای آمریکا است، یک‌شبه ستاره شد و برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فارغ‌التحصیل، فیلمی پیش‌رو و اثرگذار بود که هافمن ۳۰ ساله در آن نقش جوانی احساساتی و سربه‌هوا به نام بن برادوک را بازی می‌کرد که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به اصرار خانواده متمول و اعیانش وادار به ازدواج می‌شود. تصمیمی که سرانجام به اتفاقی مضحک اما جسورانه و موفقیت‌آمیز ختم می‌شود. فارغ‌التحصیل، پرفروش‌ترین فیلم سال شد و امروز، بیست‌ویکمین فیلم پرفروش تاریخ سینما با در نظر گرفتن نرخ تورم شناخته می‌شود.

هافمن در ۱۹۶۹ در «کابوی نیمه‌شب» ساختهٔ ستودهٔ جان شلزینجر بازی کرد. این فیلم داستان زندگی دو جوان بی‌کس‌وکار را روایت می‌کند که یکی از شهرستان به شهر آمده و دیگری بی‌نوایی است که در همان شهر زندگی می‌کند. نقش هافمن در این فیلم، همین بی‌نوای کارتن‌خواب به نام راتسو ریتسو است. او در این فیلم نیز خوش درخشید و بار دیگر کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد شد. پس از دو فیلم موفق فارغ‌التحصیل و کابوی نیمه‌شب، هافمن در جان و ماری ساخته پیتر ییتس بازی کرد.

دههٔ ۷۰ میلادی

آغاز دهه هفتاد برای هافمن بسیار طلایی بود و او این روند را تا پایان آن دهه با موفقیت ادامه داد. او که با سه سال سابقه در سینما به همه خواسته‌هایش جز اسکار رسیده بود، در ۱۹۷۰ در «بزرگ‌مرد کوچک» ساختهٔ آرتور پن، نقش جک کراب را با مهارت بازی کرد. این فیلم، هفتمین فیلم پرفروش آن سال شد.

هافمن در ۱۹۷۱ در سگ‌های پوشالی ساختهٔ کارگردان برجسته سینمای آمریکا، سام پکینپا بازی کرد که موفقیت چندانی برای وی نیاورد. دو فیلم بعدی‌اش، «هری کلرمن کیست» و آلفردو، آلفردو، در پرونده کاری هافمن ناموفق به حساب می‌آیند. پس از این دو، هافمن در ۱۹۷۳ در فیلم محبوب و پرفروش پاپیون در کنار استیو مک‌کوئین بازی کرد. او نقش لوئیس دگا زندانی بینوایی را بازی می‌کند که برخلاف دوست خود پاپیون که به فکر فرار از زندان است، بسیار محافظه کار و خطرناپذیر است؛ و در پایان نیز با نگاهی پرمعنا، آزادی یار دیرین خود را تماشا می‌کند.

هافمن در ۱۹۷۴ با بازی در «لنی» ساختهٔ باب فاسی برای سومین بار نامزد اسکار نقش اول مرد شد. او ۱۹۷۶ با بازی در دو فیلم موفق «همه مردان رئیس‌جمهور» و «ماراتن من» به موفقیت‌های سینمایی خود ادامه داد. هافمن در همه مردان رئیس‌جمهور، نقش کارل برنستین گزارش‌گر جوان روزنامه واشینگتن پست را بازی می‌کرد. این فیلم که بعدها یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سیاسی تاریخ سینما شد، داستان تقلب انتخاباتی در زمان ریچارد نیکسون که به رسوایی واترگیت مشهور شد، را روایت می‌کند. کارل برنستین با بازی هافمن در کنار باب وودوارد با بازی رابرت ردفورد از محبوب‌ترین قهرمان‌های تاریخ سینما به‌شمار می‌روند. ۱۹۷۹ داستین هافمن با بازی در کریمر علیه کریمر، برنده اولین اسکار بازیگری خود شد. فیلم نیز برنده جوایز مهمی چون اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد.

دههٔ ۸۰ میلادی

دههٔ ۸۰ برای هافمن سرشار از موفقیت بود. وی در ۱۹۸۲ در فیلم پرفروش «توتسی» بازی خاطره‌انگیزی داشت و در کنار نامزدی نقش اول اسکار، برنده دو جایزه معتبر گلدن گلوب و بفتا شد. فروش فوق‌العاده توتسی در کنار نقدهای مثبت فیلم، هافمن را یکی از اندک فاتحان گیشه که محبوب منتقدان سینما نیز بود کرد. «مرد بارانی» ساختهٔ بری لوینسون دیگر فیلم مطرح داستین هافمن در این دهه است که بیش‌تر جوایز معتبر سینمایی از جمله اسکار نقش اول مرد را برای وی به ارمغان آورد. این فیلم نیز همچون فارغ‌التحصیل و کریمر علیه کریمر، پرفروش‌ترین فیلم سال شد.

دههٔ ۹۰ میلادی

دهه ۹۰ آغاز میان‌سالی او و کمتر شدن حضور وی در فیلم‌های شاخص بود. با این همه بازی او در «سگ را بجنبان» محصول ۱۹۹۷ در کنار رابرت دنیرو چشم‌گیر بود؛ و برای هفتمین بار نامزد اسکار نقش اول مرد شد. دیک تریسی، هوک، قهرمان، شیوع، خفتگان، شهر دیوانه، بوفالوی آمریکایی و پیام‌آور: داستان ژان دارک دیگر کارهای وی در دههٔ ۹۰ هستند.

هافمن در ۱۹۹۷ جایزه افتخاری گلدن گلاب و در ۱۹۹۹ جایزه یک عمر دستاورد بنیاد فیلم آمریکا را دریافت کرد.

دههٔ ۲۰۰۰ میلادی

هافمن در اکران فیلم کوارتت (۲۰۱۳)

او در دههٔ جدید بر خلاف دهه‌های پیشین در کارهای‌های شاخصی حضور نیافت؛ و بازی در هیئت منصفه فراری، در جستجوی ناکجاآباد، سرگذشت ناگوار، ملاقات با فوکرها، شهر گمشده، آخرین شانس هاروی ،فوکرهای کوچک و صداپیشگی در پاندای کونگ‌فوکار مهم‌ترین کارهای وی در هزاره جدید میلادی است.

هافمن در کارگردانی، اولین فیلمش، کوارتت، را در ۲۰۱۲ ساخت؛ که به فروش قابل توجه ۵۹ میلیون دلار رسید. او در ۲۰۱۳ به دنبال ابتلا به سرطان، عمل جراحی شد و بهبود یافت.

امروزه داستین هافمن، در کنار رابرت دنیرو، جک نیکلسون و آل پاچینو، از بزرگان بازیگری در سینمای مدرن شناخته می‌شوند. این بازیگر سرشناس در تازه‌ترین حضورش، در فیلمی به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا بازی می‌کند.

آخرین شانس هاروی (۲۰۰۸)

جوایز و نامزدی‌ها

اسکار

سال	فیلم	رده	نتیجه
۱۹۸۹	مرد بارانی	بهترین بازیگر نقش اول مرد	برنده
۱۹۸۰	کریمر علیه کریمر	بهترین بازیگر نقش اول مرد	برنده
۱۹۸۳	توتسی	بهترین بازیگر نقش اول مرد	نامزد
۱۹۷۵	لنی	بهترین بازیگر نقش اول مرد	نامزد
۱۹۷۰	کابوی نیمه‌شب	بهترین بازیگر نقش اول مرد	نامزد
۱۹۶۸	فارغ‌التحصیل	بهترین بازیگر نقش اول مرد	نامزد

فیلم

عنوان	سال	نقش	کارگردان(ها)	توضیحات
ببر موفق می‌شود	۱۹۶۷	Hap	آرتور هیلر
فارغ‌التحصیل		بنیامین "بن" برادوک	مایک نیکولز
Madigan's Millions	۱۹۶۸	Jason Fister	Stanley Prager
کابوی نیمه‌شب	۱۹۶۹	انریکو سالواتوره "راتسو" ریتسو	جان شلزینجر
جان و ماری		John	پیتر ییتس
بزرگ‌مرد کوچک	۱۹۷۰	جک کراب	آرتور پن
هری کلرمن کیست و چرا این حرف‌های وحشتناک را درباره‌ام می‌زند؟	۱۹۷۱	Georgie Soloway	اولو گروسبارد
سگ‌های پوشالی		David Sumner	سام پکینپا
آلفردو، آلفردو	۱۹۷۲	Alfredo Sbisà	پیترو جرمی
پاپیون	۱۹۷۳	لوئیس دگا	فرانکلین جی. شافنر
لنی	۱۹۷۴	لنی بروس	باب فاسی
همه مردان رئیس‌جمهور	۱۹۷۶	کارل برنستین	آلن جی پاکولا
ماراتن من		Thomas Babington "Babe" Levy	جان شلزینجر
ساعات کار	۱۹۷۸	Max Dembo	اولو گروسبارد	همچنین تهیه‌کننده
آگاتا	۱۹۷۹	Wally Stanton	مایکل اپتد
کریمر علیه کریمر		Ted Kramer	رابرت بنتون
توتسی	۱۹۸۲	Michael Dorsey / Dorothy Michaels	سیدنی پولاک
ایشتار	۱۹۸۷	Chuck Clarke	الین می
مرد بارانی	۱۹۸۸	Raymond "Ray" Babbitt	بری لوینسون
پیوندهای مشترک: داستان‌هایی از لحاف چهل‌تکه	۱۹۸۹	راوی	راب اپستاین & جفری فریدمن	مستند
کسب‌وکار خانوادگی		Vito McMullen	سیدنی لومت
دیک تریسی	۱۹۹۰	Mumbles	وارن بیتی
بیلی باتگیت	۱۹۹۱	Dutch Schultz	رابرت بنتون
هوک		Captain James Hook	استیون اسپیلبرگ
قهرمان	۱۹۹۲	Bernard "Bernie" Laplante	استیون فریرز
شیوع	۱۹۹۵	Colonel Sam Daniels	ولفگانگ پترسن
خفتگان	۱۹۹۶	Danny Snyder	بری لوینسون
بوفالوی آمریکایی		Walt "Teach" Teacher	Michael Corrente
شهر دیوانه	۱۹۹۷	Max Brackett	کوستا گاوراس
سگ را بجنبان		Stanley Motss	بری لوینسون
کره	۱۹۹۸	Dr. Norman Goodman	بری لوینسون
پیام‌آور: داستان ژان دارک	۱۹۹۹	The Conscience	لوک بسون
مسیر مهتابی	۲۰۰۲	Ben Floss	برد سیلبرلینگ
اعتماد	۲۰۰۳	Winston King	جیمز فولی
هیئت منصفه فراری		Wendell Rohr	گری فلدر
در جستجوی ناکجاآباد	۲۰۰۴	Charles Frohman	مارک فورستر
قلب من هاکبی		Bernard Jaffe	دیوید او. راسل
ملاقات با فاکرها		Bernie Focker	جی روچ
سرگذشت ناگوار، داستان‌های لمونی اسنیکت		The Critic	برد سیلبرلینگ	تک جلوه
راه‌های مسابقه	۲۰۰۵	Tucker	فردریک دو شو	صدا
شهر گمشده		Meyer Lansky	اندی گارسیا
عطر: قصه یک آدمکش	۲۰۰۶	Giuseppe Baldini	تام تیکور
عجیب‌تر از داستان		Professor Jules Hilbert	مارک فورستر
تعطیلات		خودش	نانسی مایرز	تک جلوه
فروشگاه عجیب آقای مگوریوم	۲۰۰۷	Mr. Edward Magorium	زک هلم
پاندای کونگ‌فوکار	۲۰۰۸	استاد شیفو	جان استیونسن & مارک آزبرن	صدا
رازهای پنج جنگجو			ریمن هویی	صدا فیلم کوتاه
آخرین شانس هاروی		Harvey Shine	Joel Hopkins
افسانه دسپرو		Roscuro	Sam Fell & Robert Stevenhagen	صدا
نسخه بارنی	۲۰۱۰	Israel "Izzy" Panofsky	Richard J. Lewis
Jews and Baseball: An American Love Story		راوی	Peter Miller	صدا مستند
فاکرهای کوچک		Bernie Focker	پال وایتز
پاندای کونگ‌فوکار ۲	۲۰۱۱	استاد شیفو	جنیفر یو نلسون	صدا
پاندای کونگ‌فوکار: اسرار استادان			تونی لئوندیس	صدا فیلم کوتاه
کوارتت	۲۰۱۲	—	خودش	اولین کارگردانی
آشپز	۲۰۱۴	Riva	جان فاورو
بویکوایر		Carvelle	فرانسوا جرارد
پینه‌دوز		Abraham Simkin	توماس مک‌کارتی
طرح	۲۰۱۵	Bob Hamman	استیون فریرز
Kung Fu Panda: Secrets of the Scroll	۲۰۱۶	استاد شیفو و جنگجو	Rodolphe Guenoden	صدا فیلم کوتاه
پاندای کونگ‌فوکار ۳		استاد شیفو	جنیفر یو نلسون	صدا
داستان‌های مایروویتز	۲۰۱۷	Harold Meyerowitz	نوآ بامباک
L'uomo del labirinto	۲۰۱۹	Doctor Green	دوناتو کریسی
As Sick as They Made Us	۲۰۲۰	Eugene	ماییم بیالیک

تلویزیون

عنوان	سال	نقش	کارگردان(ها)	توضیحات
Naked City	۱۹۶۱، ۱۹۶۳	Finney / Lester Stenton	—	۲ قسمت
The Defenders	۱۹۶۲، ۱۹۶۵	Buddy / Robert Burke	—	۲ قسمت
The Nurses	۱۹۶۵	Larson	David Pressman	قسمت: "The Civil"
The Journey of the Fifth Horse	۱۹۶۶	Zoditch	Larry Arrick & Earl Dawson	تله‌فیلم
The Star-Wagon	۱۹۶۶	Hanus Wicks	Karl Genus	تله‌فیلم
ABC Stage 67	۱۹۶۷	J.J. Semmons	پال بوگارت	قسمت: "The Trap Old Man"
Premiere	۱۹۶۸	Arthur Greene	پال بوگارت	قسمت: "Higher and Higher, Attorneys at Law"
The Point!	۱۹۷۱	Narrator / Father	فرد وولف	صدا تله‌فیلم
مرگ فروشنده	۱۹۸۵	William "Willy" Loman	فولکر شلوندورف	تله تئاتر
سیمپسون‌ها	۱۹۹۱	Mr. Bergstrom	ریچ مور	صدا قسمت: "Lisa's Substitute" Credited as Sam Etic
A Wish for Wings That Work	۱۹۹۱	Milquetoast the Cross-Dressing Cockroach	Skip Jones	صدا ویژه تلویزیون
Liberty's Kids	۲۰۰۲–۲۰۰۳	Benedict Arnold (صدا)	—	صدا ۴ قسمت
زیاد ذوق‌زده نشو	۲۰۰۵	Larry's Guide #1	لری چارلز	قسمت: "The End"
تعطیلات پاندای کونگ‌فوکار	۲۰۱۰	Master Shifu	تیم جانسون	صدا ویژه تلویزیون
Luck	۲۰۱۱–۲۰۱۲	Chester Bernstein	Various	۹ قسمت؛ همچنین تهیه‌کننده
Roald Dahl's Esio Trot	۲۰۱۵	Mr Henry Hoppy	درولا والش	تله‌فیلم
مدیچی	۲۰۱۶	Giovanni de' Medici	Sergio Mimica-Gezzan	۵ قسمت
The Curse of Molly McGee	۲۰۲۰	Scratch	Steve Loter	صدا

تئاتر

عنوان	سال	نقش	نمایشنامه نویس(ها)	سالن	توضیحات
A Cook for Mr. General	۱۹۶۱	Ridzinski	Steven Gethers	تئاتر پلی‌هاوس
The Subject Was Roses	۱۹۶۴	Timmy Clearly	Frank D. Gilroy	تئاتر بلاسکو	مدیر صحنه و آماده به کار
Jimmy Shine	۱۹۶۸	Jimmy Shine	Murray Schisgal	تئاتر بروکز اتکینسن
All Over Town	۱۹۷۴		Murray Schisgal	تئاتر بوث	کارگردان
مرگ فروشنده	۱۹۸۴	Willy Loman	آرتور میلر	تئاتر برودهرست
تاجر ونیزی	۱۹۸۹	شایلاک	ویلیام شکسپیر	تئاتر ریچارد راجرز

نماهنگ

سال	عنوان	هنرمند(ها)
۲۰۰۶	"Follow My Lead"	فیفتی سنت هنرمند مهمان رابین تیک

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dustin Hoffman». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴.

پیوند به بیرون

• سالهای طلایی
• زندگی‌نامه در IMDB